Modlitwa do Jezusa Chrystusa Króla
Wszechmogący Boże, który wszystko odnowić chciałeś
przez Najmilszego Syna Twojego Jezusa Chrystusa, Króla
racz sprawić, aby wszystkie narody rozdzielone przez grzech,
poddały się Twojej władzy.
Były posłuszne Twojej łasce,
aby przez miłość budowały Królestwo Boże na całym świecie,
na pamiątkę Twojej śmierci na krzyżu i Zmartwychwstania.
O mój Jezu, który pragniesz królować powszechnie w sercach ludzi,
udziel im swojej łaski na drodze ziemskiej pielgrzymki.
Oczyść nasze serca, abyśmy byli godni przekazać Twoje święte miłosierdzie
i doznawać obfitości w stanie naszego życiowego powołania.
Jezu Chryste, Królu
błogosław Ojczyźnie, światu i każdemu człowiekowi.
Uczyń mnie swoim narzędziem pokoju, przebaczenia,
świętości i miłości przez wszystkie wieki, wieków. Amen.
Modlitwa franciszkańska
O Panie, uczyń z nas narzędzia Twojego pokoju,
abyśmy siali miłość, tam gdzie panuje nienawiść;
wybaczenie, tam gdzie panuje krzywda;
jedność, tam gdzie panuje zwątpienie;
nadzieję, tam gdzie panuje rozpacz;
światło, tam gdzie panuje mrok;
radość, tam gdzie panuje smutek.
Spraw, abyśmy mogli nie tyle szukać pociechy,
co pociechę dawać;
nie tyle szukać zrozumienia, co rozumieć;
nie tyle szukać miłości, co kochać;
albowiem dając – otrzymujemy,
wybaczając – zyskujemy przebaczenie;
a umierając rodzimy się do wiecznego życia,
przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Akt osobistego oddania się Matce Bożej
Matko Boża, Niepokalana Maryjo!
Tobie poświęcam ciało i duszę moją,
wszystkie modlitwy i prace, radości i cierpienia,
wszystko czym jestem i co posiadam.
Pozostawiam Ci zupełną swobodę posługiwania się mną dla zbawienia ludzi
i ku pomocy Kościołowi świętemu, którego jesteś Matką.
Chcę odtąd czynić wszystko z Tobą, przez Ciebie i dla Ciebie.
Wiem, że własnymi siłami niczego nie dokonam.
Ty zaś wszystko możesz, co jest wolą Twego Syna i zawsze zwyciężasz.
Spraw więc, Wspomożycielko Wiernych,
by moja rodzina, parafia i cała Ojczyzna
była rzeczywistym królestwem Twego Syna i Twoim. Amen.
Modlitwa do Ducha Świętego
Przyjdź Duchu Święty,
Przemień nasze wewnętrzne napięcie w święte odprężenie.
Przemień nasz niepokój w kojącą ciszę.
Przemień nasze zatroskanie w spokojną ufność.
Przemień nasz lęk w nieugiętą wiarę.
Przemień naszą gorycz w słodycz Twojej łaski.
Przemień mrok naszych serc w delikatne światło.
Przemień zimę naszych dusz w Twoją wiosnę.
Wyprostuj nasze krzywe drogi, wypełnij naszą pustkę.
Oczyść nas z pychy, pogłębij naszą pokorę.
Rozpal w nas miłość, zgaś w nas zmysłowość.
Spraw, abyśmy widzieli siebie, jak Ty nas widzisz.
Abyśmy mogli poznać siebie, jak to obiecałeś.
I byli szczęśliwi według słowa Twego:
Błogosławieni czystego serca,
Albowiem oni Boga oglądać będą. Amen.
Modlitwa w intencji małżeństwa zagrożonego rozbiciem
Kochany Ojcze! Stwórczym aktem powołałeś do istnienia małżeństwo.
Chciałeś bowiem zapewnić nam najlepszy sposób wypełnienia przykazania miłości.
Po okresie ludzkiej niemocy i egoizmu posłałeś na świat swego Syna, Jezusa Chrystusa,
aby przywrócił nam dar miłości.
Odtąd małżonkowie mają moc do realizowania miłości małżeńskiej.
Proszę Ciebie, Dobry Ojcze i Stwórco,
obdarzaj małżonków miłością.
Panie Jezu, który jesteś wcieleniem Boskiej miłości i prawdy,
chroń wszystkie małżeństwa przed utratą pierwotnej miłości.
Maryjo i Józefie, święci małżonkowie, wstawiajcie się za ślubującymi sobie miłość,
wierność i uczciwość małżeńską.
Proszę Ciebie, Jezu Chryste, aby małżeństwo,
za które się modlę, obdarowane było cudem przemiany.
Przemieniaj ich urazy w przebaczenie,
oziębłość w żar miłości ofiarnej,
szorstkość w delikatność,
słowa przykre w pełne czułości,
oddalenie w bliskość,
smutek w radość,
obojętność w pragnienie bycia razem.
Oby w tym małżeństwie objawiła się Twoja Boska miłość
i Twoja chwała.
Niech małżonkowie i ich dzieci – ciągle na nowo – Tobie
Akt zawierzenia Miłosierdziu Bożemu
O najmiłosierniejszy Jezu, Twoja dobroć jest nieskończona,
a skarby łask nieprzebrane.
Ufam bezgranicznie Twojemu miłosierdziu,
które jest ponad wszystkie dzieła Twoje.
Oddaję się Tobie całkowicie i bez zastrzeżeń,
ażeby w ten sposób móc żyć
i dążyć do chrześcijańskiej doskonałości.
Pragnę szerzyć Twoje miłosierdzie
poprzez spełnianie dzieł miłosierdzia,
tak wobec duszy jak i ciała,
zwłaszcza starając się o nawrócenie grzeszników,
niosąc pociechę potrzebującym pomocy, chorym i strapionym.
Strzeż mnie więc, o Jezu, jako własności swojej i chwały swojej.
Jakkolwiek czasami drżę ze strachu,
uświadamiając sobie słabość moją,
to jednocześnie mam bezgraniczną ufność w Twoje miłosierdzie.
Oby wszyscy ludzie poznali zawczasu
nieskończoną głębię Twego miłosierdzia,
zaufali i wysławiali Je na wieki. Amen.
Koronka do Miłosierdzia Bożego
(odmawiamy na zwykłej cząstce różańca)
Na początku:
Ojcze nasz… Zdrowaś Maryjo… Wierzę w Boga…
Na dużych paciorkach:
Ojcze przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo najmilszego Syna Twojego, a Pana naszego Jezusa Chrystusa, na przebłaganie za grzechy nasze i całego świata.
Na małych paciorkach:
Dla Jego bolesnej Męki, miej miłosierdzie dla nas i całego świata
Na zakończenie:
Święty Boże, Święty Mocny, Święty Nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami i nad całym światem…(3 razy)
„O Krwi i Wodo któraś wytrysnęła z Najświętszego Serca Jezusowego jako zdrój Miłosierdzia dla nas – Ufamy Tobie „x3 oraz ” Jezu ufam Tobie” (3 razy)
Koronkę podyktował Pan Jezus św. Faustynie w Wilnie 13-14 września 1935 r. jako modlitwę na przebłaganie i uśmierzenie gniewu Bożego, za grzechy nasze, naszych bliskich i całego świata.
Obietnice:
„Zachęcaj dusze do odmawiania tej koronki. Przez nią podoba mi sie dać wszystko, o co mnie prosić będą zatwardziali grzesznicy. Gdy ją odmawiać będą, napełnię dusze ich spokojem, a godzina ich śmierci będzie szczęśliwa. Napisz to dla dusz strapionych: gdy dusza ujrzy i pozna ciężkość swych grzechów, gdy się odsłoni przed jej oczyma cała przepaść nędzy, w jakiej się pogrążyła, niech nie rozpacza, ale z ufnością niech się rzuci w ramiona mojego Miłosierdzia, jak dziecko w objęcia ukochanej matki. Dusze te mają pierwszeństwo dla mojego litościwego Serca. One mają pierwszeństwo do mojego Miłosierdzia. Powiedz, że żadna dusza, która wzywała Miłosierdzia mojego, nie zawiodła się, ani nie doznała zawstydzenia. Mam szczególne upodobanie w duszy, która zaufała dobroci mojej. Napisz: gdy tę koronkę odmawiać będą przy konających, stanę pomiędzy Ojcem a duszą konającą nie jako sędzia sprawiedliwy, ale jako Zbawiciel Miłosierny” (Dz. 1541) „Odmawiaj nieustannie tę koronkę, której cię nauczyłem. Ktokolwiek będzie ją odmawiał, dostąpi wielkiego miłosierdzia w godzinę śmierci. Kapłani będą podawać grzesznikom jako ostatnią deskę ratunku; chociażby grzesznik był najzatwardzialszy, jeżeli tylko raz zmówi tę koronkę, dostąpi łaski z nieskończonego miłosierdzia mojego.” (Dz. 687) „Każdą duszę, która odmawiać będzie tę koronkę, bronię w godzinie śmierci jako swej chwały. (…) Kiedy przy konającym inni odmawiają tę koronkę, uśmierza się gniew Boży, a miłosierdzie niezgłębione ogarnia duszę.” (Dz. 811).
Odpust zupełny za Koronkę do Miłosierdzia Bożego
Od stycznia 2002 r. za pobożne odmówienie Koronki do Miłosierdzia Bożego można w całej Polsce uzyskać odpust zupełny. Penitencjaria Apostolska 12 stycznia 2002 r. wydała akt, w którym udziela pod zwykłymi warunkami odpustu każdemu wiernemu, który „pobożnie odmówi Koronkę do Miłosierdzia Bożego w kościele lub kaplicy wobec Najświętszego Sakramentu Eucharystii, publicznie wystawionego lub też przechowywanego w tabernakulum”. Dekret dotyczy całego terytorium Polski.
Warunki to: sakramentalna spowiedź, Komunia św., modlitwa w intencjach Ojca Świętego, całkowita wolność od przywiązania do jakiegokolwiek grzechu.
Jeżeli zaś ci wierni z powodu choroby (lub innej słusznej racji) nie będą mogli wyjść z domu, ale odmówią Koronkę do Miłosierdzia Bożego z ufnością i z pragnieniem miłosierdzia dla siebie oraz gotowością okazania go innym, to pod zwykłymi warunkami również zyskują odpust zupełny.